Metin Özgör’ün uzun soluklu üretim sürecini belirleyen, sanatçının temel meselesine dönüşen sınır kavramı, yaratı yolculuğunda sınırlarını genişleterek kavramsal sınırlara dönüştü.
Sanatçının Cihangir Little Art Galeri’de açtığı Küratörlüğünü M. Wenda Koyuncu’nun yaptığı “Sınırlar, Yasalar, Kavramlar” sergisi ise problematiğinin giderek büyümesini, sınırların sınırlarını genişletmesini anlatan bir döküm niteliğinde.
Sergiye dair
Eğer inzivaya çekilmediyseniz, eğer teknoloji ile hemhal olan günlük yaşamın içinde deviniyorsanız gözünüze takılıp kulağınıza çalınanları şöyle bir düşünün. Benim bu yazıya başlarken aklıma ilk gelen, yaşamlarımız, beden ve ruh sağlığımız üzerine ne kadar çok iletiye maruz kaldığımız oldu. Doğal beslenin, spor yapın, bağımlılıklardan uzak durun, zihninizi boşaltın ve böylesi tüketim bombardımanı altında sıklıkla altı çizilen slogan sadeleşin,
Küratörlüğünü benim yaptığım Gümüşsuyu’nda BrieflyArt’ta açılan ve Haziran sonuna kadar sürecek olan Kültürel Aktarımlar başlıklı sergi üzerine birkaç notu okuyucuyla paylaşmanın sergi üzerinden böylesi bir konu etrafında iletişime geçebileceğimizi sağlayacağını düşünüyorum.
Sonsuza giden bir kavramın içinden belli ögeleri bulup çıkarmak ve kavramı görsel dilin olanaklarıyla göstermek fikri oldukça uzun okuma, düşünme, yeniden gözden geçirme
Düzce Üniversitesi Sanat Tasarım Fakültesi’nin 24 Mayıs’ta gerçekleştirdiği biri sergi diğeri tiyatro olan iki etkinlik, her ne kadar birbirinden bağımsız görünse de o karanlıkta el feneri ile aradığımız çağdaşın, çağa dair olanın içinden bozulmayı, yıkımı, dönüştürmeyi, yeniden kurgulamayı gösteriyordu.
Resim ve Heykel bölümleri lisansüstü öğrencilerinin gerçekleştirdiği sergi, “Bozulma” konsepti üzerinden söz alıyordu. Sahne Sanatları
Seniha Ünay’ın“Henüz İsimsiz” ve Aytuğ Aykut’un “Sayılacak Kadar Azlar”serilerinden yapıtların bir araya geldiği“Faunaya Ağıt” adlı karma sergi, 13 Ocak – 19 Şubat 2022 tarihleri arasında Simbart Projects Çukurcuma’da yer alıyor.
Sergi alanında karşılıklı söyleşen, birbirlerini ağırbaşlılıkla izleyen eserler, bakışların mırıltılarına eşlik ediyor. Kuşkusuz, bir yüzleşme bu sergi, ama yüksek perdeden konuşmayan, faunanın sessizliğini
Baudelaire, “Romantizm sanatçının hissetme biçiminde yatar”[1], dediğinde aslında yeni bir sanatçıyı tanımlıyordu. Tutkularını serbest bırakmış, kendini bağımsızlaştırmaya başlamış, aç bir şekilde koşarak moderne ilerleyen sanatçıyı. Baudelaire’in bu saptamasının üzerinden bir yüzyıl bile geçmeden yaratının hissetme, düşünme, devinme biçiminde yattığını imgelerle dünyaya gösteren bir sanatçı modeli ortaya çıktı. Gün
