Işıl Savaşer: Estetik Algı ve Endüstri Ürünü
Bedri Baykam: Bir büyük veda daha…
Bedri Baykam: San Francisco Manifestosu, Demiral Olayı ve Olimpiyatlar
İnci Aydın: Zamanın Konfetisi
Nilgün Yüksel: Sınırlar, Yasalar, Kavramlar
Işıl Savaşer: Alberto Giacometti’nin Varoluşçuluk Algısı
Atılım Şahan: Amin Maalof’tan Sabahattin Ali’ye: Doğunun Merdivenlerinde Prima Donna
Amin Maalouf, Fransa’da yaşayan, Fransızca yazan, Lübnan asıllı bir gazeteci. Ekonomist, sosyolog ve edebiyatçı. Afrikalı Leo (Leon lAfricain), Semerkant (Samarcande) ve Tanios Kayası (Le Rocher de Tanios) gibi güzide tarihî romanların yazarı. Hayatının ilk yarısını Lübnan’da bir Hristiyan (Arap mıntıkasında bir “levanten”), diğer yarısını ise Fransa’da bir Arap (Avrupa toprağında bir “sarazen”) olarak yaşamış bir münevver.
Amin Maalouf
Özgen Yıldırım: Ali Miharbi’nin Sanat Yapıtları Üzerinden Uzamla İdeolojinin İmtihanı
Özgen Yıldırım
Sosyolog&Sanat Yazarı
ozgenyil@gmail.com
Dünyanın uzaysal olmayan estetik temsili yoktur artık, uzay dışında hiç bir şey gerçekleşmez. Kelimeler, yalnızca bir mekân sunarlar… “Yves Bonnefoy”
Ya ‘zaman’, o nerede?
Sadece lafzi anlamda ‘dil’ de mi?
Modern zamanların ve bu zamanların içindeki post’sal dalgalanmaların birlikte, birikimsel olarak ilerlerken üzerinde uzlaşmaya varılabilecek en önemli noktanın, vizüel ve uzaysal olanın, zamansal
Asiye Aydan Çakar: Tanrıça’nın İzinde Bir Çöl Masalı
(Bab’AZİZ, Yön: Nacer Khemir)
Adı “Çölde bir kez uyuyan, asla aynı kişi olarak uyanmaz” olan bir masal anlatsaydım, “bir zamanlar yakışıklı bir prens varmış ve bir ceylanı takip ederek hakikate koşmuş” diye başlardım. Ama bu masal zaten anlatıldı ve güneşe pervane olan kahramanların ruhları sonsuzluğa ulaştı.
Masalın anlatıcısı Nacer Khemir Tunuslu bir yönetmen ve Bab’Aziz, yönetmenin çöl üçlemesinin son filmi. Ruhunu arayan bir derviş
Lütfiye Bozdağ: Suç Tarihinden “Unutmamak” Üzere Bir İz…
Sanatçılar yaşadıkları topraklarda tarih boyunca işgallerin, katliamların, zulmün tanığı oldular. Bu toprakların egemen muktedirleri yaptıkları zulmü, işkenceyi unutturan politikalarıyla, toplumu belleksizleştirmek istediler, tıpkı 1993 yılında Madımak Otelinde yakılan aydınlar gibi.
2 Temmuz 1993′te Madımak Oteli’nde gerçekleşen kitlesel linç eylemi ile 35 yazar ve şair ateşe verildi. Ortaçağ zihniyetini aratmayan bir vahşetle insanlar diri diri yakıldı.
Serkan Azeri: Küçük Dokunuşların Getirdiği Yeni Bakış Açıları(Ekin Onat)
Çağdaş bir sanatçının çalışma disiplini nasıl olmalıdır? Tüm yorumlamalara açık olan bu soruya cevap önerileri verebilmek için, öncelikle Sanayi Devrimi’nden günümüze kadar bilim ve teknoloji alanında yaşanan değişim ve gelişmelerin toplum ve yaşam standartları üzerinde yarattığı etkileri, Yirminci Yüzyıl’ın ilk çeyreğinden bugüne kadar gerçekleşen sanatsal yaratım örnekleriyle birlikte karşılaştırmalı olarak değerlendirmemiz gerekmektedir.
Bu
Sinem Pehlivan: Politik ve Tepkisel Bir Sergi “UNUTMAMAK”
Sivas Madımak Oteli’nde 2 Temmuz 1993 tarihinde 35 kişinin yakılarak katledilmesine ilişkin davanın, 19 yılın sonunda zaman aşımına uğraması üzerine anlamlı bir tepki göstermek için bir araya gelen 35 sanatçı eserlerini kısmen yaktı. Ressam Bubi Hayon’un proje yürütücülüğünü yaptığı ve Beşiktaş Belediye Başkanı İsmail Ünal’ın hayata geçirilmesi konusunda destek verdiği, sanatçıların ortak tepkisini ifade eden “Unutmamak” adlı sergi çok ses