IV. Kırda Öğle Yemeği (Le Déjeuner sur l’herbe)[1]
Çeviren: John Ernest Crawford Flitch
İngilizceden çeviren: Deniz Gökduman
1863 yılında Édouard Manet otuz bir yaşındaydı. Resimlerinde giderek kişisel bir anlatım arayışına yönelen sanatçı, sonunda arzuladığı cesur çıkışı Kırda Öğle Yemeğiile başardı: yenilikçi dehası tam boy ortaya çıkmıştı.
Manet, 1863’ün başında tamamladığı bu büyük boyutlu tabloyla Paris Salonu’na başvurdu; eser reddedildi.
Çeviri: Deniz Gökduman
Bir sanatçının – tıpkı Manet gibi – nesnelerin resimsel görünümünü her şeyin üstünde tutuyorsa, natürmorta karşı güçlü bir eğilim duyması elbette doğaldır. Nitekim bu tür, onun tüm eserlerinde önemli bir rol oynar: Kırda Öğle Yemeği’ndeki kadın giysileri yığını gibi ya da Folies-Bergère’de Bir Bar’da dolu içki tezgâhı gibi. Ancak doğrudan doğruya yalnızca bir natürmortu konu alan resimlerinin sayısı da az değildir.
III. İLK ÇALIŞMALAR[1]
Çeviren: John Ernest Crawford Flitch
İngilizceden çeviren: Deniz Gökduman
Kendi başına bir sanatçı hâline gelen Manet, Rue Lavoisier’de bir atölye kurdu. Şimdi ne yapacaktı? Bir konuda netti: Akademik geleneği, alışılagelmiş yöntemleri ve Couture’ün atölyesinde zamanla nefret etmeye başladığı sahte-klasik ideali terk edecekti. Hayatı olduğu gibi resmetmeye başlayacaktı. Artık profesyonel ya da eğitilmiş modellerle çalışmayacak,
Çeviri: Deniz Gökduman
Sadece renk duyarlılığı değil, hareket algısı da pleinairizm (açık hava ressamlığı) sayesinde incelik kazanmıştır. Daha 1850’li yılların sonunda, Manet’nin çevresinde toplanan genç ressamlar arasında yapılan tartışmalarda “empresyonizm” kelimesi dile getirilmeye başlanmıştı. Bununla, pleinairizmin doğal bir sonucu ifade edilmek istenmişti. Atölye ışığıyla aydınlatmayı olabildiğince sabit tutmaya çalışırken, açık
II. COUTURE’ÜN ATÖLYESİNDE
Çeviren: John Ernest Crawford Flitch
İngilizceden çeviren: Deniz Gökduman
Ailesinin karşı çıkışını aşarak kendi yolunu seçme iznini alan Manet, babasının da onayıyla Thomas Couture’ü[1] hocası olarak seçti ve onun atölyesine girdi.
Hiçbir ressam Manet kadar mesleğinde ustalaşmak için çaba göstermemiştir. Nihayet bir atölyeye kabul edilmiş olmanın verdiği şevkle, büyük bir azimle çalışmaya koyulmuş, en azından başlangıçta,
Çeviri: Deniz Gökduman
Bu on yılın eserlerinde belirgin şekilde iç mekân resimleri ağır basar — fakat bunlar eski tarz atölye tablolarıyla karıştırılmamalıdır. Açık hava tasvirleri ise görece nadirdir. En önemlisi, daha önce de adı geçen Kırda Öğle Yemeği’dir. Çok erken bir örnek olarak (1860) Tuileries’de Müzik adlı eser sayılabilir. Ağaçların gölgesinde kadınlar sandalyelere oturmuş, çocuklar kumda oynarken, aralarında
