İnsanın yaşadığı yüzyılda toplumla temas kurma biçimleri ve kendi olma sürecini dışarıdaki nesne, oluşum ve insanlarla tamamlamaya çalışması, onun sanata olan ihtiyacını artırırken sanat da bu gerçekliği kendine malzeme yaparak çoklu ortamlarda gösterme fırsatını yakalar. Bu nedenle bireylerin sanatla -doğal bağlarını koparmadan- münasebet kurduğu ortamlar, sanatın varlığını pekiştiren ve varoluşunu tamamlayan atmosferin önemli bir parçasıdır.
Oluşumumuz
İnsanın yaşadığı yüzyılda toplumla temas kurma biçimleri ve kendi olma sürecini dışarıdaki nesne, oluşum ve insanlarla tamamlamaya çalışması, onun sanata olan ihtiyacını artırırken sanat da bu gerçekliği kendine malzeme yaparak çoklu ortamlarda gösterme fırsatını yakalar. Bu nedenle bireylerin sanatla -doğal bağlarını koparmadan- münasebet kurduğu ortamlar, sanatın varlığını pekiştiren ve varoluşunu tamamlayan atmosferin önemli bir parçasıdır.
Oluşumumuz
Giriş
Edebiyatın ürettiği -kurmacalar, duygular, ayrıntılar barındıran- metin gerçekliği ile dış dünya gerçekliği arasındaki uyum, bu uyumun varlığına dair düşünceler, araştırmalar sosyal bilimlerde disiplinlerarası çalışmaların hareket noktalarından biridir. Metin gerçekliği ile sosyolojinin, tarihin, felsefenin metot ve verilerinin uyumluluğu, edebiyatın, bireylerin hayat ve duygularından cemiyetin tecrübe ve düşünme biçimlerine uzanan toplumsallık boyutunun
Tuğrul Tanyol, sanat dâhil yaşamın bütün alanlarının politika ve şiddetle birlikte yürütüldüğü/düşünüldüğü dönemde şiiri, var oluş biçimiyle yeniden yaratan bir kuşağın öncü şairlerindendir. Bu bakımdan onun şiirlerini sosyolojik pencereden okurken apolitik, dönem ruhunu anlatmayan metinler olarak değil geleneği, toplumsal hareketlilik gibi güncel sorunları sorunsal haline getirmeden sanatsal zemine yerleştirilmiş politize olmamış metinler biçiminde
Çok şükür büyük şair değilim
Ama bir sır söyleyeyim mi kulağına:
Cins şairim ben
Çıkar giderim
Nişancı bir şairim
Gözünden haklarım imgeyi
1950’li yıllar Türkiye’sinde yaşanan sosyolojik ve siyasal değişimler karşılığını sanatta da bulmuş, edebiyatta yeni anlatım biçimlerinin ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Birey vurgusu, yabancılaşma teması ve varoluşçu yaklaşımların ön planda tutulduğu bu dönemde “Aylak Adam” ve “Tutunamayanlar”ın
Bir şairin toplu şiirlerinin yayınlanması, yalnızca okurların bu şiirlere kolay ulaşımını, şairin biriktirdikleriyle yeniden gündeme gelmesini sağlayan bir anlama sahip değildir. Toplu şiirler, şairin tecrübelendiğini, şiir kanonlarının, edebiyat ortamlarının bir hastalığa dönüştürdüğü güncellik ve görünür kalma kaygısından sıyrılıp kalıcı olmaya doğru adım attığı, bir birikimin toplu göstergesi, şairlik macerasının manzum hikâyesidir.
