Clara Ruge[1]: Amerika’nın Tonalist Okulu[2]
Çeviren: Deniz Gökduman
Bugün, hızla önem ve özgünlük kazanan ulusal bir peyzaj resmi okulumuz var. Bu, ülkedeki ilk belirgin sanat okulu değil elbette. Hudson Nehri Okulu da özgün ve belirgin bir akımdı. Ancak, Tonalist Okul’un sanat tarihinde iz bırakacak ilk Amerikan akımı olacağına inanıyorum.
Hareketin öncüsü olan Henry W. Ranger[3], on beş yıl önce Lotos Kulübü’nde[4] düzenlenen
Çeviri: Deniz Gökduman
Bir sanatçının – tıpkı Manet gibi – nesnelerin resimsel görünümünü her şeyin üstünde tutuyorsa, natürmorta karşı güçlü bir eğilim duyması elbette doğaldır. Nitekim bu tür, onun tüm eserlerinde önemli bir rol oynar: Kırda Öğle Yemeği’ndeki kadın giysileri yığını gibi ya da Folies-Bergère’de Bir Bar’da dolu içki tezgâhı gibi. Ancak doğrudan doğruya yalnızca bir natürmortu konu alan resimlerinin sayısı da az değildir.
BÖLÜM II
Sanat ilkesinden ya da insanın estetik yetisinden[1]
Çeviri: Deniz Gökduman
Doğada, fiziksel çekiciliğin ve maddi ihtiyaçların ötesinde, hoş, ilginç, garip, görkemli ya da korkutucu bir şey fark eden; onu sevip ona bağlanan, ondan bir eğlence, süs ya da anı yaratan; bu beğenisini evindekilerle, kardeşiyle ya da sevdiğiyle paylaşarak o nesneyi değerli bir dostluk, sevgi ya da takdir ifadesine dönüştüren kişi, ilk sanatçıdır. Mavi çiçeklerden taç yapan küçük
Giriş
Alman kökenli İsviçreli ressam Meret Oppenheim, 6 Ekim 1913’te dünyaya geldi. Babası Alman, annesi ise İsviçreliydi. Birinci Dünya Savaşı’nın başlaması ailesiyle birlikte Almanya’dan İsviçre’ye taşınmasına neden oldu (Britannica, n.d.). Sanata olan ilgisi, yazar ve illüstratör olan babası ile büyükannesi Lisa Wenger-Ruutz’un teşvikiyle şekillendi (National Museum of Women in the Arts, n.d.).
Bu ilgi doğrultusunda, 1929’da Basel’deki
I – Mısır Lahdi[1]
20 Temmuz 1891
Çeviren: Deniz Gökduman
Bir Mezardan Gelen Sessiz Ders
Temmuz ve Ağustos aylarının güneşli günleri, büyük şehirlerin hayatında bir durgunluk dönemi gibidir. Genellikle yoğun hareket ve kargaşa içinde olan bu bölgelerde bir nefes alma zamanı doğar; bu da genellikle okulların kapanmasına ve öğrencilerin tatile çıkmasına denk gelir. Belki de bu durum, insanın içinde okul çağının hiç kaybolmadığının bir göstergesidir. Ne olursa
– The Sound Breeze, 12 Eylül 1903
(İstek Üzerine Yazılmıştır)
Geçtiğimiz hafta kütüphanede sergilenen eserler, doğal olarak resimlerden tonalite ve “yöntem” kavramlarına, kalite anlayışına ve “Lyme Okulu”nun anlamına dair sorulara doğru ilginin genişlemesine yol açtı. Sanat sergileriyle az da olsa haşır neşir olan izleyiciler için, kütüphane duvarlarını süsleyen bu koleksiyonun etkileyici bir uyum içinde olduğu açıkça fark edilmiştir. Bu uyum, bir resim
