Savaş sonrası dönemde modernist sanatçının üstün bir duyarlılığa sahip olduğu anlaşılmıştır. Yüzyılın ortalarında İngiltere’de heykeltıraş Henry Moore ile Barbara Hepworth’ün yapıtları ülkeye eksikliği hissedilen bir uluslararası sanat görüntüsü kazandırmıştır. Özellikle Moore’un figüratif heykelleri, kökleri derinlere uzanan adak olma haliyle evrenselleşmiş bir retoriği buluşturmuştur. 1951 tarihli “Uzanan Figür”, kendisinden önceki
Üst başlık altında tarif edilen sanat çalışmalarını; bir isimlendirme sorunu olarak görmekten ziyade, yeni bir olguyu, yeni bir söylemi kendine dert edinmiş çalışmalar olarak görmek daha doğru olur. Güncel Sanat da bu tanımlamalardan bir tanesidir. Bazen iç içe geçmiş kavramlar, ayrı tanımlamalar olmasına rağmen birbirinin yerine kullanılır, bu durum kendi içinde bir tutarsızlığı barındırsa da çoğu zaman asıl kavramın kendisi önemli görülmez. Güncel
