Cumhuriyetin kurulduğu dönemlerde ve hatta 1980’lere kadar Türkiye devleti sanatı desteklemeyi bir tür iane ya da yardım olarak değil, asli bir kamu hizmeti olarak görüyordu. Ancak 1980’lerden itibaren özelleşme ve küreselleşme politikaları ile gelinen son noktada dünyada gelişmiş ülkeler devlet politikası olarak sanatı finanse etmeye devam ederken Türkiye’de devletin sanat ve eğitim alanındaki desteği yok noktasına gelmiştir.
Bu durumda yine küreselleşme politikalarının
Zeynep ve Mehmet Çetiner, resimlerinde figürasyonun, belirgin, net, değişmezliğine, karşın sanatsal form bakımından soyut, belirsiz, sürekli dönüşen ve kendini algıda her an yeniden var eden bir sanat yapma biçimini plastize ediyorlar.
Soyutlamanın belirgin olanı örtmesi, muğlakta bırakması, belirsizleştirmesi imgenin çözümlenmesinde izleyiciye fazlasıyla hak tanıması Ranciere’in sözünü ettiği “duyulur olanın paylaşımını” daha lezzetli hale getiriyor.
İki
Derinlikler Sanat Merkezi, 18 Kasım- 10 Aralık 2016 tarihleri arasında Selin Kandemir’in “egosapiens” solo sergisine ev sahipliği yapıyor.
Sanat eleştirmeni Lütfiye Bozdağ, Selin Kandemir’in sergisini şöyle değerlendiriyor; “Selin resimlerinde İnsanlığa ait kolektif bilinçaltının mitolojik arketiplerinden yararlanıyor. İnsanın evrensel bilince ulaşma isteğiyle sorduğu sorulara yanıt arıyor. Doğa ile doğaüstü, bilinç ile bilinçdışı arasında gezinen insanın
Birim Erol, Yüksek Lisans derslerim sırasında yeni tanıştığım, sanat üretmekle ile epeyce deneyimleri olan genç bir sanatçı. Yaşı genç olmasına rağmen 10. kişisel sergisini açması deneyiminin bir göstergesi. Resim ve fotoğraf sergilerinin yanı sıra tiyatro yapımları ve senaryo çalışmaları ile sanatın farklı disiplinlerinde de üretimler yapan Birim, bu sergisinde mitolojik konulardan yola çıkarak mitolojik tanrı hikâyelerini konu edindiği resimleriyle ‘’Gaia’nın
Heykel sanatçısı Füge Demirok, 15 Haziran-15 Temmuz 2016 tarihleri arasında Ceren İnal, Zeynep İnal, Tuğçe Özgen ile birlikte İstanbul Zorlu Center EATALY’da “Usta ve Çıraklar Sergisi” ile izleyiciyle buluşuyor.
Bu izleti, sanatçı Füge Demirok’un 2010-12 dönemi olan “Çakıltaşları” serisinden bronz döküm rölyef alıntılar ve atölye fg bünyesinden sanat çalışmalarını sürdüren genç sanatçıların son dönem bronz ve cam döküm figüratif formları
Belkıs Balpınar, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Tekstil Bölümü’nden mezun olduktan sonra, Türk ve İslam Eserleri Müzesi’nin Halı Bölümü’nde küratör, İstanbul Vakıflar Halı ve Kilim Müzesi’nde kurucu müdür olarak çalıştı. 1986’dan bu yana ise geleneksel kilim dokusunu kullanarak “artkilim” denilen sanat dalının öncüsü oldu. Araştırmacı ve yazar olarak kilim ve halılar hakkında kitap ve makaleler yazan sanatçı
1941 yılında Tirebolu’da doğan sanatçı 1966 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim Bölümünden mezun olduktan sonra resimlerinde 1960’lı yılların sosyo-politik gerçekliğini yansıtan konuları ele aldı. 1969 yılında Devlet Avrupa konkurunu kazanarak 1970-1974 yılları arasında Paris ve Avrupa ülkelerinde mesleki çalışma ve araştırmalar yaptı. Paris Güzel Sanatlar Akademisi Pentür, Gravür ve Litografi atölyelerinde ve Paris’te
18 Aralık 2015 tarihinden itibaren Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kültür Sanat ve Kongre Merkezi sergi salonunda izleyiciyle buluşan Deniz Sağdıç’ın “tin” başlıklı sergisi, TİN” serisinin üçüncü sergisi.
“tin” kavramı ile ilgilenmeye 2013 yılının sonlarında başlayan sanatçı, antik dönemden bugüne sürekli gizemini koruyan, hakkında hep tartışılan ama üzerinde bir türlü fikir birliğine varılamayan, soyut bir kavram olan “tin” kavramını
“Podyumda Dayak Yiyen Asyalılar, Vitrinde Recm: Ortadoğuda Amerikan Futbolu” başlığı ile tematik sergilerine devam eden Mahmut Öztürk’ün resimleri 16-25 Kasım 2015 tarihlerinde Bolu Ressam Mehmet Yücetürk Sanat Merkezi’nde sergileniyor.
Resimlerinde mitoloji, din ve toplumsal olayları bir arada ele alan Mahmut Öztürk, gündelik hayat ile evrensel hayat arasındaki bağı plastik dilin olanakları üzerinden kuruyor. Sanatçı, toplumcu eleştirel gerçekçi bir anlayış
Birçok resmi, grafiksel bir düzenleme ve poster tadında olan Kolomon Moore’un kalın, sararmış, üzerinde lekeler olan antik kâğıtlara yaptığı resimler, 1940’lı yıllardan bize ulaşan gizemli bir dünyanın kapılarını aralıyor. Yarı desenvari ve naif bu titrek çizimler, mizahi bir duyarlılık içinde ve karikatür tadında lirik betimler olarak izleyiciyi o gizemli dünyanın içine çekiyor. Eskiz halinde bir tasarımı hatırlatan
26-28 Eylül 2015 tarihlerinde ikincisi gerçekleştirilen ArtInternational 2015 Uluslararası Sanat Fuarı ile ilgili reklamlarda “İstanbul’a modern ve çağdaş sanatın ikonları geldi” deniliyor. Bugün sanatın geldiği noktada eleştirel kuram açısından bakıldığında postmodernin ruhu içinde ikon olmadıkları bir gerçek.
ArtInternational 2015 uluslararası bir fuar olduğundan farklı coğrafyalardaki dünya ülkelerinin sanatları hakkında genel bir değerlendirme yapmanıza
Lütfiye Bozdağ: Serginizin başlığı olan “Bellek ve İz III”de, günümüz sanatının ontolojik yarılma içinde olan, zaman ve mekân kavramlarını bellek üzerinden sorunsallaştırıyorsunuz. Uşak Halılarından yola çıkarak yaşadığınız coğrafyanın, tarihi ve kültürüyle kurduğu ilişkiyi sorguluyorsunuz
Lütfiye Bozdağ: Günümüzde ressam kimdir? Tanımlayabilir misiniz?
Mahmut Öztürk: Sorunuzun birinci bölümünü “Mitoloji, din, tarihsel olaylar gibi temaları ve gündelik hayatı ile evrensel hayatı, edebi dil içerikleriyle resimlerine yansıtan kişi ressamdır” diyerek yanıtlayabilirim. Sorunuzun ikinci bölümünde sanırım ressam ve sanatçı kavramlarının yarattığı ‘yapay’ çelişkileri açıklamamı istiyorsunuz. Sorunuzun bu bölümünü yanıtlayabilmem
Translation: Göksu Şimşek
Deniz Gökduman approaches the time he lives in with criticism by manifestation of the plastic style, it is traceable in his paintings. The social issues determine the concept of his paintings. He mostly treats political issues, social problems and woman in society. You can track down the oppositeness in his works like “Filistin Günlüğü” (Palestine Diaries), “Barışa Rock”, “Ne İçindeyim Zamanın Ne de Büsbütün Dışında”, “On Yedine Geldiğinde”
Filistin Günlüğü, 90 – 110 cm., T.ü.akr.b., 2009, Ümraniye Bel. geleneksel 5. Yağlı Boya Resim Yarışması Mansiyon Ödülü, Ümraniye Bld. Kol.
Yaşadığı döneme eleştirel bir okuma ile yaklaşan Deniz Gökduman, resimlerinde bu ironinin izlerini, plastik dilin dışavurumu üzerinden sürüyor. Toplumsal hayatın içindeki sorunsallar sanatçının resimlerinde yer alan konsepti belirliyor. Politik meseleler, toplumsal sorunlar, kadın sorunu Gökduman’ın çoğunlukla
Sabahat Çıkıntaş, alternatif sanat eğitiminden donanımlı bir sanatçı. Kendi kendine resim çalışmaları yapan Çıkıntaş, 1991 yılında Yusuf Taktak ile tanışır ve Taktak’ın kurduğu Atölye Üçgen’de resim dersleri almaya başlar. Daha önceleri plastik değerlerden habersiz, bilinçsizce yaptığı resimler bu süreçte farkındalık kazanmasına neden olur.
1991 yılından 2003 yılına kadar süren Yusuf Taktak atölyesi, Sabahat Çıkıntaş için bir okuldur. Bu
Mine Art Gallery having a well-established place in Turkish art environment, carries out young generation artists’ exhibitions within the scope of “PostHoc” exhibitions. Post hoc, meaning “from now on” in latin, is the first of the exhibitions that Mine Art gallery will carry out to bring in young artists to Turkish art environment. Mine Art Gallery discharges an important responsibility in the sense that following young generation artists’ orientations in time, supporting young artists
15-21 Haziran 2014 tarihleri arasında; Almanya Braunschweig Üniversitesi, İstanbul Kemerburgaz Üniversitesi ve Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi’nin birlikte oluşturdukları 3. Kunstprojekt Sanat Projesi sergisine Bünyamin Özgültekin, üç çalışması ile katıldı.
Kültürlerarası bir sanat ve kültür projesinin “buluşmak-anla(ş)mak” konsepti çerçevesinde düzenlediği sergide Bünyamin Özgültekin’in “Buluşmak” adını verdiği çalışması “Paralel Process-576
Türkiye sanat ortamında köklü bir yere sahip olan Mine Sanat Galerisi, Nişantaşı mekânında, genç kuşak sanatçıların sergilerini “PostHoc” sergileri kapsamında gerçekleştiriyor. Latince bundan sonra anlamına gelen post hoc, Mine Sanat Galerisi’nin, Türkiye sanat ortamına genç sanatçıları kazandırmak üzere gerçekleştireceği sergilerin ilki. Mine Sanat Galerisi, genç kuşak sanatçıların zaman içerisindeki yönelimlerini takip etmek, genç sanatçıları
Ben Nymphe,
Milattan sonra ikinci yüzyılda bugün sizin İzmir olarak bildiğiniz ancak o zamanlar Roma İmparatorluğu sınırları içinde kalan bu topraklarda yaşıyordum. Ormanlarda kırlarda bayırlarda nehir kenarlarında dans ederek, şarkı söyleyerek mutlu bir hayat sürüyordum. Her sabah güneşin doğmasıyla doğanın güzelliğine uyanıyor, ormanda gezintiye çıkıyordum. Orman beni büyülüyor, çiçeklerin mis kokuları aklımı başımdan alıyordu. Rengârenk çiçeklerin
Bilge Alkor’un küratörlüğünde 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar gününe ithafen Mine Sanat galerisi, 3 Mart – 5 Nisan 2014 tarihleri arasında “Yansıma ve Buluşma” başlıklı bir sergi düzenliyor. Sergide yer alan sanatçılar; Halil Akdeniz, Alaattin Aksoy, Koray Ariş, Ahmet Elhan, Balkan Naci İslimyeli, Şükrü Karakuş, Serhat Kiraz, Murat Morova, Argun Okumuşoğlu, Ahmet Öktem, H. Avni Öztopçu, Kenan Sunar, Yusuf Taktak, Esat Tekand
Bilge Alkor, Taksim Gezi
Bir dönem Avrupa resmine dekoratif olarak eklemlenen Türk halıları, Nurcan Perdahçı’nın resimlerinde, renksel ve motifsel ikonografisi ile geçmişin izlerini çağdaş resmin yapısallığında yeni bir imge dizinine taşımaktadır.
Sanatçı için bu imge dizini, 15. yüzyıldan itibaren Pierro Della Francesca, Lorenzo Lotto, Holbein, Vermeer, Terborch, Liotard gibi İtalyan, Hollandalı ve Alman ressamların tablolarında yer alan Türk halıları üzerinde yoğunlaşır. Yaşadığı
Nilgün Yüksel’in küratörlüğünde gerçekleştirilen “Sanat Objesi olarak Sanatçı” projesi sergisinde; sanat tarihinden seçilen bir resmin içinde yer alan figürün, günümüz sanatçılarından biri tarafından canlandırılması, gerçekçi tiyatroyu çağrıştıran bir olgusallıkta karşımıza çıkıyor.
Sanatçının, sanat objesi olması, tuvaldeki resmin figürü olması, nesneleşmesi anlamına geliyor. Ancak Bubi, bu durumu tersine çeviriyor, gerçekçi tiyatroda olduğu
Doğayı sevmek böyle bir şey, samimi ve olduğu gibi, koşulsuz, eşitçe sevmek ve adaletli olmak, böyle bir şey olmalı… Niye içimi acıttı bu fotoğraf… Böyle bir görüntüyü bir daha hiç yaşamayacağız hüznü mü? Ne bu…
“Tekirdağ 1 Nolu F Tipi cezaevinde mahpuslara yönelik işkence ve kötü muamele iddialarıyla gündeme gelen ikinci müdür H.A.A., tutuklu Ali Gülmezin tutulduğu tek kişilik hücrede yetiştirdiği yeşillikleri “Ali Gülmezin
Sanatçılar yaşadıkları topraklarda tarih boyunca işgallerin, katliamların, zulmün tanığı oldular. Bu toprakların egemen muktedirleri yaptıkları zulmü, işkenceyi unutturan politikalarıyla, toplumu belleksizleştirmek istediler, tıpkı 1993 yılında Madımak Otelinde yakılan aydınlar gibi.
2 Temmuz 1993′te Madımak Oteli’nde gerçekleşen kitlesel linç eylemi ile 35 yazar ve şair ateşe verildi. Ortaçağ zihniyetini aratmayan bir vahşetle insanlar diri diri yakıldı
