Kore’nin uluslararası sanat ortamında kendisini kabul ettirebilmiş sanatçılarından biri olan Han Ho’nun yapıtları ve sanata yaklaşımı 20. yüzyılda Kore sanatının seyriyle ilgili genel bir fikir edinmemize yardımcı olabilir. 1972 doğumlu Han Ho, Kore Savaşı sonrasında yurt dışında eğitim gören, dolayısıyla Batı sanatıyla doğrudan temas kurabilmiş; dünyadaki sanatsal değişimleri teneffüs etme şansını yakalamış Koreli yeni sanatçı kuşağının genç
Daniel Spoerri, çeşitli yiyecekleri ve yiyecek artıklarını kullanarak resim-heykeller yaptı ve bunları 1970 yılında Düsseldorf’ta açtığı Eat Art Gallery (Yiyecek Sanatı Galerisi) adını verdiği galerisinde sergiledi.[1] Eat-Art akımının muhalif sanat felsefesi, adının barındırdığı çift
Sanatın sermayeyle doğrudan ilişkisinin sıkça sorgulandığı ve “sanat”a dair geriye ne kaldığı konusunda haklı şüphelerin oluştuğu günümüzde, sanatçı Efe Işıldaksoy, “Kafalar Hep Karışık” isimli projesiyle sanat eserinin ve sanatçının “değer”ine dair ölçütlerin gözden geçirilmesini zorunlu kılıyor.
“Kafalar Hep Karışık” projesi, Işıldaksoy’un bilfiil kendi yapıtlarını “değersizleştirme”si ile
Jean Dubuffet
Büyük bir sanatçının toplumun nefretini kazanmayı ve yapayalnız kalmayı göze alarak sözünü söylediğini biliriz ancak yalnızlıkla ilgili göz ardı ettiğimiz bir nokta vardır: Sanatçı ne kadar alışılmadık ve sarsıcı olursa olsun yine de sözünü “birilerine” söyler. En radikal ve yıkıcı sanat akımlarına ve bu akımlarla birlikte anılan isimlere baktığımızda dahi yola çıkış amaçlarının yerleşmiş algılara karşı bir duruş
Alman Sanatevi, 18 Temmuz 1937′de ideal Alman toplumunu yansıtan “uslu” yapıtların yer aldığı “Büyük Almanya” sergisi ile açılmıştır. Ertesi gün bu serginin karşısında “iyi ve kötüyü” halkın net bir biçimde algılaması amacıyla “Dejenere Sanat” sergisi açılacaktır. Max Beckmann, Marc Chagall, Max Ernst, Kandinsky, Kirchner, Paul Klee gibi onlarca öncü sanatçının 20. yüzyıl sanat tarihinin yapı taşları olan toplam 650
“Ben bir insanım, bu da mutsuz olmam için yeterli bir sebeptir.”
Menander
“Bu dertler hayatımızı kapsar ve ölümlü insan için en komik ve absürd olanı bu hayatta sürekli mutluluk esası aramasıdır. Hiçbir şey sürekli değildir, kişi bu dünyaya uymadığını, bunun için donanımlı olmadığını bilmez.”
Robert Burton
Sanatın, felsefenin, edebiyatın ana kaynağı çoğunlukla sanatçının/düşünürün yaşamı, toplumu ve gerçekliği sorgulamasının yarattığı
