Tüm yaşantımda niçin bir idefiks oldu; anıtlara takıntım ve heykeldeki olamazlığı sürekli yargılamam? Oysa zevksizlik diz boyu, tüm plastik sanatlar diye tanımladığımız olguda; Çağdaş Sanat sapması sanki çirkinliğe övgü, resimde boyayamamak, çizememe, kirletme! Evet beğeni, ama kim kimi yargılıyor; yargılasın diye geçiştiremeyiz çünkü bu zevksizlik paraya, ün?e dönüşüp, bir nehir misali zengin koleksiyonlara, ünlü mimarlara çizdirilen modern müzelere,
Geçen Venedik Bienali’nden İngiliz pavyonuyla ilgili bir fotoğrafta; pavyon daha kuruluş anında çekildiği izlenimini veriyordu. Bu “şantiye” görünümü için …biraz bekleselerdi belki! Diye düşünmüştüm; Açıkça bu bayanın ismi dışında ne yaptığından haberim yoktu.
Uzun bir süredir tekrar ediyorum; merak alanlarımın uzaktan değil de yerinde ve zamanında görmek, izlemek adına geldiğim bu vahşi batıda son izlediklerim, bilincimi yavaş
Artık insanın ?hayal kutusu?nu sanki düşen bir uçağın ?kara kutusu? misali arayacağız; düş bozgunu gibi ?modern hinlik? başını almış gidiyor. Bir sanrının kendi şok boyutunda gerçekleşmesi hayal olmaktan çıktı. 3D ? üçüncü boyut- çoktan aşıldı; CAO ? bilgisayarın yönetiminde lazer sistemiyle baskı, MJM ? modelage -, SLA ? stéreolithographieApparatus ? vs. Bir kartpostal boyutundan kitaba; kitaptan
19. yüzyıl Alman kökenli bir sözcük KİTSCH; süslü, zevksiz, beğeninin belki en bayağısı gibi karşılıkları sözlükten çıkarak güncel sanatın estetik kapsamına girdi. Güncel sanat üstüne bir anlam yüklemek güç, pentürü eleyerek bir sirk misali aklımıza gelebilecek her türlü gösteriyi “düzmece” medyatik çekim alanları yaratarak; örneğin Modern Müzeler, fondationlar, bienaller, fuarlar vs. meta olarak işleve sokularak birkaç milyarderin uluslararası
Dilim kurudu, “..sizinle dalga geçiyorlar; MODERN, CONTEMPORARY şamatası yaparak vs.” Bizim en önemli özelliğimiz; bize gönderilen her şeyi “..demek batı’dan geldi, doğrudur, biz de yapalım” adına geldiğimiz yer yalnız saf oyunlar değil, altında önemli “ekonomik” çıkarlar ve de “kafa yıkama! Önemli bankaların, vakıfların ve onları müzelerinin, zengin snop milyarderlerin gösteri alanındaki bu “özenme”nin elbet bir gün suyu çıkacaktı ve çıktı.
Anlamıyorum, gelinen bir yer var; sanat adına tasarımlar: “contemporary” etiketiyle sunuluyor; örneğin Avignon Festivalinde, Çağdaş Tiyatro, Modern Dans; öbür taraftan Modern Müze, modern resim, Contemporary fuarlar, Modern?i etiket etmiş bienaller vs. Biliyorum amaç bir farklılığın ötesinde ortaya yeni bir şey koymak, ama nasıl anlatabilirim: önce bir müzik bulup sonra bunun eşliğinde sahnede takla atıp, bir takım garip hareketler yapmak modern dans oluyorsa;
