“Bütün Mısırlıların bildiği gibi, Abtu ile Anet, güneş tanrısının gemisinin pruvasının önünde tehlikeleri kollayarak yüzen, birbirinin eşi ve kutsal, gerçek büyüklükte iki balıktı. Rotaları sınır tanımazdı; tekne gündüzleri gökyüzünde doğudan batıya, tanyerinde alacakaranlığa yelken açar, geceleri ters yönde, yer altına doğru yer alırdı.”
Borges’in Düşsel Varlıklar Kitabı’nda yer alan bu anlatı, insan zihninin ve ruhunun sınırsızlığına