Çeviri: Deniz Gökduman
Sadece renk duyarlılığı değil, hareket algısı da pleinairizm (açık hava ressamlığı) sayesinde incelik kazanmıştır. Daha 1850’li yılların sonunda, Manet’nin çevresinde toplanan genç ressamlar arasında yapılan tartışmalarda “empresyonizm” kelimesi dile getirilmeye başlanmıştı. Bununla, pleinairizmin doğal bir sonucu ifade edilmek istenmişti. Atölye ışığıyla aydınlatmayı olabildiğince sabit tutmaya çalışırken, açık
Sanat yolculuğunda adım adım üzerine koyarak kendi üslubunu oluşturmuş yaratıcı, usta bir sanatçının üretimini merkezimize alıp inceliyorsak, bu süreçte sanatının farklı evrelerine ışık tutacak plastik ifade dilini şekillendiren tavrının izini sürmek için bu yaratıcı tavrın temellerinin atıldığı zamansal sürece odaklanmak, bizim için çıkış noktası olması bakımından etkili olacaktır. Yaratım süreci içinde üslup çeşitli aşamalardan geçip
VI. GERÇEKÇİ[1]
Çeviren: Deniz Gökduman
Bir diğer takıntısı da kendinde Asurî bir profil bulmaktı.
Yüzüne bakıldığında, doğrusu, rahip Gorenflot’a benziyordu.
Ne var ki, kendi deyimiyle, profilinde bakışları duraklatan ve insanı huzursuz eden tuhaf bir yan vardı.
O ince ve uzun burnu, gür sakalların arasına dalar gibi hatırlıyoruz hep.
Bize sorarsanız, bu görüntüde hiçbir Asurluluk yoktu, tam tersine.
Biz ona bakarken, aklımıza hep I.
John Ruskin
Ocak – Şubat – Mart – Nisan 1900, Petite Gazette d’art[1], La Revue Blanche
Çeviri: Deniz Gökduman
Maddox Brown[2], Rossetti[3] ve Watts[4] resim yapmaya başlarken, John Ruskin[5] teori üretmeye koyulmuştu. Görünüşe göre onun estetik anlayışı, insan doğasında ya da resme değer katan manzaralarda, durağan ama aynı zamanda güçlü bir şekilde belgelenmiş bir sanatın
II. COUTURE’ÜN ATÖLYESİNDE
Çeviren: John Ernest Crawford Flitch
İngilizceden çeviren: Deniz Gökduman
Ailesinin karşı çıkışını aşarak kendi yolunu seçme iznini alan Manet, babasının da onayıyla Thomas Couture’ü[1] hocası olarak seçti ve onun atölyesine girdi.
Hiçbir ressam Manet kadar mesleğinde ustalaşmak için çaba göstermemiştir. Nihayet bir atölyeye kabul edilmiş olmanın verdiği şevkle, büyük bir azimle çalışmaya koyulmuş, en azından başlangıçta,
“Zamanımızın Sanatına Giriş” adlı derlemeden, Leipzig, 1920[1]
Çeviri: Deniz Gökduman
Yeni bir hayatın inşası uğruna fırtınalı bir girdabın içindeyiz. Eskiden her şeyi düşünüp tartarken, şimdi düşüncelerimizden bir güç, bir irade, bir direnç ve bir dayanıklılık doğdu. Ya bu girdabın içine kapılıp sürükleniyoruz ya da kendi “ben”imizi savunarak ona karşı duruyoruz. Bugün, siyaset kadar, edebiyat ve sanattaki çağdaş gelişmeler de aynı
