1600 lü yılların hemen başında Japonya’da askeri diktatörler yani şogunlar imparatorun iktidarını aşındırıp militarist ve otoriter bir rejim tesis ettiler. Yaklaşık 250 yıl süren bu periyoda Tokugawalar dönemi denir. Aynı yüzyıl Avrupalı güçlerin Dünyayı dolu dizgin sömürgeleştirdikleri bir çağdı. Yabancıların adalarını işgal edeceğinden kaygıya kapılan üçüncü Tokugawa şogunu İemitsu tarafından 1633 yılında dışa kapanma ilan edildi. Bu tam bir izolasyondu. Japonların ülkeden çıkması yasaklandı, o tarihte yurtdışında olan Japonlar bile tekrar ülkeye giremediler. Tüm yabancı tüccarlar, misyonerler, diplomatlar kapı dışarı edildi. Batıyla olan ticaret sınırlandırıldı. Tüm ülkelerle diplomatik, siyasi ilişkiler kesildi. İstisna olarak sadece komşulardan Çin ve Avrupalı güçlerden Hollanda’ya imtiyaz tanındı. Onlara da Nagasaki’deki Dejima adasından başka toprak parçasına ayak basmamaları şartıyla. Bu izolasyon politikası 200 yüzyıldan uzun sürdü. Japoncada bu döneme sakoku denir. Kilitli ülke. 1853 Yılında A.b.d. savaş gemileri Japonya limanlarına demirleyip ülkeyi serbest ticarete zorladılar ve böylece büyük izolasyon sona erdi.
Katsushika Hokusai, Büyük Dalga isimli resmini işte bu bahsedilen sakoku döneminin sonlarına doğru, Japonya Dünyaya açılmadan hemen önce resmetti. Resim Avrupa’da çok beğenildi. Whistler, Van Gogh, Monet gibi ressamlar tarafından keşfedildi. Hollandalı ressam Van Gogh’un Yıldızlı Gece isimli tablosunda Hokusai’den esinlenmeler vardır.
“Biraz daha yakından baktığınızda güzel dalganın, dehşet içindeki balıkçılarıyla üç tekneyi yutmak üzere olduğunu görüyorsunuz ve Fuji Dağı öylesine küçük ki izleyici olarak, teknedeki denizcilerin kıyıya baktıklarında hissetmiş olması gereken duyguyu paylaşıyorsunuz; kıyının ulaşılamazlığı ve sizin kaybolmuşluğunuz.Öyle sanıyorum ki bu bir dengesizliğin ve belirsizliğin imgesi. Büyük Dalga bize Japonya’nın, ABD’nin kısa süre sonra onu katılmaya zorlayacağı modern dünyanın eşiğindeyken içinde bulunduğu ruh halini anlatıyor.”