“Zamanımızın Sanatına Giriş” adlı derlemeden, Leipzig, 1920[1]
Çeviri: Deniz Gökduman
Yeni Sanatın Krizi: Doğadan Sapma, Ruhun İzleri ve Estetik Meşruiyet
Her bilinç düzeyine ulaşmış insan, ruhunu “sonsuz bir içsel yetenek” olarak hisseder ve bundan, evrensel ruha katıldığını çıkarır. Ruhlarımız genişleme, düşüncelerle dolma arzusu ve gücüne sahiptir; bu düşünceler duyguya bürünür ve bu şekilde şekillenen düşüncelerden
“Zamanımızın Sanatına Giriş” adlı derlemeden, Leipzig, 1920[1]
Çeviri: Deniz Gökduman
Yeni Sanatın Krizi: Doğadan Sapma, Ruhun İzleri ve Estetik Meşruiyet
Modern sanatın doğadan bilinçli bir sapmayla karakterize olması, onun her türlü doğallığı reddetme eğilimini de beraberinde getirir. Bu bağlamda, sanatın giderek aşırı uçlara yönelmesi, tarihsel bağlamı içinde değerlendirildiğinde anlaşılır bir durumdur. Zira yakın dönem sanatında —gerek görsel
“Zamanımızın Sanatına Giriş” adlı derlemeden, Leipzig, 1920[1]
Çeviri: Deniz Gökduman
Yeni bir hayatın inşası uğruna fırtınalı bir girdabın içindeyiz. Eskiden her şeyi düşünüp tartarken, şimdi düşüncelerimizden bir güç, bir irade, bir direnç ve bir dayanıklılık doğdu. Ya bu girdabın içine kapılıp sürükleniyoruz ya da kendi “ben”imizi savunarak ona karşı duruyoruz. Bugün, siyaset kadar, edebiyat ve sanattaki çağdaş gelişmeler de aynı
